වාසනාවන්ත කාලයේදී මෙන්ම අවාසනාවන්ත කාලයේදීද , මනා සෞඛ්‍යයේ දී මෙන්ම රෝගී අභාග්‍යයේදී ද , හැර නොයන බවටත් , ගෞරව අප්‍රමාණව
ප්‍රේම කරන බවටත් දිව්රා පොරොන්දු වෙමි.
-විවාහ ගිවිසුම
දුම්මල ගසා එලවන්න හැකි යක්කුන්ව
ආදරේ නොකර රිදවන්න හැකි මිනිසුන්ව
කොහිද නුඹ එංගල්ස්
මේ සොඳුරු ප්‍රාථමික න්‍යෂ්ඨිය
ප්‍රකෘතිය නොවේනම්
මෙතරම් ම හිත නිවෙන්නේ මන්ද
ඉවරවුන පසු සියලු පෙම් වචන
ලඟ තියෙන බූමරංගය ගනිමු
හැරී කැරකී එතැයි දැන දැනත්
ප්‍රේමයම දෙපැත්තට විසිකරන
පිලිමලුන් හිලෑ කල යුද පිටිය
මොහොතකින් මඟුල් උයනක් වේය
සිප වැළඳ ගැනීමෙන් නොනැවතී
කිසිවෙකුට කිසිවිටක මේ දියත
කල නොහැකි අපරිමිත කැපවීම්
වචන වල ඔතා සිරසේ තබමු
එවිට හිස බරවේය
එහෙත් ළය සැහැල්ලුය
ඒ මොහොත ඝනීභවනය කරන්
සදාකල් රකින්නේ කව්රුන්ද
හිම දියව , දිය ඝනව.....ඝන දියව
චක්‍රයක කරකැවෙන මේ ගෙදර
සසරටත් වඩා වැඩියෙන් දිගය
බිම සදන කාලයත් දලු දමන කාලයත් දෙකක්මැයි
අස්වැන්න නෙලන විට මල් සුවඳ නෑ තමයි
මකරන්ද ඵල දරා ඇති නිසයි
ඒත් ඒ සියල්ලම , එක ඉරක
දිගුවකී
මහලු පත් අතර වුව තුරුණු පෙම් සුවඳකී
2011
© Subhadra Jayasundara
