ගංවතුර

පාන්දර ඇහැරිලා බලනකොට

වෙරළුගස් තොටුපළ උතුරලා

පහත් බිම උස් කියා හඟවමින්

ගඟ සුළඟ සමඟ නැළවුණ කැකුළු

හුස්ම හිරකරන මිරිදිය තුළ ට

අවසාන සුවඳ දී ගිහිල්ලා

නටඹුනුත් වළප්නා

කැඩුණු පාලම පටන් ගත්ත තැන

මම පමණි

ඉතිං කිසිදාකවත්

නේන බව කියා එවු කෙටි ලිපිය

ළඟ තියාගත්තෙ නෑ

ඉර ඉරා, පස් කමි ය  සිතාගෙන

කෙස් කඩා විසිකලා සත්තයි

නූස් බිම් - උස් කියා පෙනෙන්නේ

අතුරු සිදුරක් නැතිව

මල් පිරී තියෙනකොට

ගඟ දිය ද උතුරලා

වැලපුනාවත් ද රෑ

ආදරෙයි කියන්නට

බිම පුරා වෙලී එතුනා ද රෑ

ප්‍රේම‍යෙන් ප්‍රේමය ම ‍වර්ගිකෘත

ඒ තරම් මල් තිබුණු හෘදයක

මරණීය පාසාන

විකල්වෙන්නැයි යාදිනි යදි යි

හොඳ සිහිය නිමක් නැති දුක් ලබයි

කැඩුණු පාලම උඩින්

පියවරක් තබා යමි

දිය තවම උණුසුම් ය

ගුරුත්වජ ත්වරණය ට ඉඩ හරිමි…..

…………………

2012

© Subhadra Jayasundara